Sağ Elin Verdiğini Sol El Görmesin Sözü İle İlgili Hikaye

 

Sağ Elin Verdiğini Sol El Görmesin Sözü İle İlgili Hikaye

 

Hava bugün yağmurluydu. Yağmurun arkasından kar geleceği belliydi ve akşama doğru da kar yağmaya başladı. Okuldan gelir gelmez montumu çıkarıp  askıya astım. Annem  mutfakta beni karşıladı ve yanaklarımdan öptükten sonra hoş geldin  Metehan oğlum dedi, hoş bulduk anne dedim. Anneciğim mutfaktaki bu mis kokular ne, ne hazırladın bugün dedim. Börek yaptım, tatlı yaptım, sarma ve dolma yaptım, bir tane de köy tavuğu pişirdim onun suyuyla da pilav yaptım dedi. E ne bekliyoruz o zaman anneciğim hadi yemekleri yiyelim bir an önce dedim Annem de bu yemekleri sadece bizim için değil mahalledeki yaşlı amcamız Hüseyin Amca için de yaptığını söyledi.

 

Hüseyin Amca çocukları tarafından terk edilmiş, yemek yapmayı bilmeyen, hasta ve zavallı biriydi. Meğerse annem ona her gün yemek yapıyormuş ama bunu bize hiç söylemiyormuş. Sakın ola oğlum mahalledeki komşulara da söyleme, Hüseyin Bey Amca çok üzülür dedi, sağ elin verdiğini sol el bile bilmemeli diyerek beni uyardı ve birlikte yemekleri de alıp Hüseyin Amcanın evine gittik. Eve vardığımızda amca hasta olmuştu. Ha bire öksürüyordu. Annem hemen ona bir ıhlamur kaynattı ve içirdi. Daha sonra getirdiğimiz yemekleri hep birlikte oturup yedik ve Hüseyin Amcaya aile sıcaklığını da hissettirmiş olduk. Hüseyin Amca hayatını kaybedene kadar annem ona yemek yapmaya devam etti ve bunu da benden başka kimse bilmedi.

 Çünkü benim annem asil bir kadındı ve insan olmak için gösteriş yapmaya gerek olmadığını biliyordu. Meğer annem daha kimlere kimlere yardım etmiş de bunu bizden bile saklamıştı. İyi insan olmak böyle bir şey olsa gerekti. Komşular da annemin yaptığı iyiliklerden haberdar olmuşlar ama annem iyiliğinin bilinmesini istemediği için anneme söylememişler ama annem gibi bir komşuya sahip oldukları için onlar da çok mutlu oluyorlardı.