“Kötülük Eden Kötülük Bulur.” Konulu Hikaye Örneği
Annem ve babam yıllar önce severek evlenmişler ve bu evlilikten de ben ve kız kardeşim Aylin dünyaya gelmiş. Benim adım Mehmet. Yaşım on iki. Kardeşimin yaşı ise sekiz. Bir gün okul çıkış anneme babamla evlenmeden önce neler yaşadığını sordum o da anlattı. Annem ve babam öğretmen olduğu için ikisi de üniversitede tanışmış ve annemin şehri Samsun babamınki ise Malatya’dır. İki genç birbirini o kadar çok seviyormuş ki ikisi de ailesine başka birileri ile asla evlenmeyeceğini baştan söylemişler. Annemin bir akrabası bu evliliğe hiç sıcak bakmıyormuş ve bu evliliğin olmaması için annemlere her türlü kötülüğü etmiş. Annemlerin akrabası olan Meliha denen kadın annemi kendi oğlu ile evlendirmek istiyormuş ve hem akraba oluruz hem de aile ilişkilerimiz uzun süre devam eder diye düşünüyormuş.
Annemin ailesi ise biz kızımız adına karar veremeyiz o evleneceği kişiyi kendi seçer diyerek kadına hayır demişler. O günden sonra kadın annemlerin ailesine düşman olmuş ve anneme iftiralar atmaya başlamış, annemin çeyizi taşınırken arabanın üzerine çıkıp büyük annemin annem için yaptığı bembeyaz örtülerin üzerine çamurlu su döküp düşmanlık yapmaya başlamış. Bunu gören annem çok üzülmüş, büyük annem çok üzülmüş ve ikide ağlamaya başlamışlar. Meliha denen o kötü kadın ise arkasına bile bakmadan kaçıp gitmiş. Annem o kadının yaptığını düşman yapmaz diyerek atalarımız şöyle derdi dedi: “Akrep etmez akrabanın akrabaya ettiğini.” Gerçekten de o kadın anneme zarar vermek istemiş ve sırf annem kendi oğlu ile evlenmedi diye her türlü zorbalığa vurmaya başlamış. Meliha denen o kadın anneme o kadar kötülük yaptığı için hiç pişman olmuyormuş. Bir gün oğlu yanında bir kız getirmiş ve bu kız benim eşim olacak demiş.
Kadın da bunu çaresizce kabul etmiş. Meliha denen kadının gelinin
bu kötü kadının hakkından gelmeye başlamış ve onu evden çıkarmış, eşyalarını
sokağa atmış ve kadının elinde avucunda ne kadar para varsa onu alıp kadını da dışarı atmış. Kadın
çaresizce büyük annemlerin kapısına vurmuş ve kalacak yerim yok demiş. Büyük
annem de onu benim kızıma iftiralar atmadan önce düşünecektin. Benim güzel
kızımın çeyizini mahvettin git buradan diye bağırıp o kadını eve almamış. Kadın
ettiği kötülüğün cezasını çekmiş ve kimse o kadını evine almamış ve o da tek
başına bir barakada hayatını sürdürmüş. Yani kötülük eden kötülük bulmuş.
