"İnsan yedisinde ne ise yetmişinde de
odur" atasözü insanların küçük yaşlarda kazandıkları huyları ve
alışkanlıkları ömrünün sonuna kadar götüreceği anlamına gelmektedir.
Alışkanlıklar ve karakterimize ait
özellikleri zaman içerisinde kazanırız. Kazandığımız bu alışkanlık ve huylar
zaman içerisinde iyice kalıcı hale gelerek karakterimizin bir parçasını
oluşturur. Hayatımızın sonuna kadarda küçük yaşlarda kazandığımız huyları devam
ettiririz.
Bu atasözümüz aslında eğitimin önemini de
vurgulamaktadır. İnsanların karakterinin küçük yaşlarda kazanılması onların bu
dönemine özel bir önem verilesi gerektiğini gösterir. Hayatın ilk 6-7 senesinde edindiğimiz alışkanlıklar bizim hayatımız boyunca peşimizden gelir. Küçük yaşlarda
insanlar hangi yöne yönlendirilirse o yönde işler yapar. Doğru, dürüst, hilesiz
eğitilen çocuklar hayatlarının sonuna kadar bu şekilde devam eder. Yalanla,
hileyle, ahlaksızlıkla eğitilen çocuklarda hayatlarının sonuna kadar bu şekilde
devam eder. Yani insan yedisinde ne ise yetmişinde de o olur.
Tabi ki insanlar zamanla değişebilir. Bir insan
kötü işler yaparken bu huylarından zamanla kurtulabilir. Ya da tam tersi kötü
huyları yokken zamanla ortaya çıkabilir. Ama bu gibi örnekler sınırlıdır. Genellikle
insanlar küçükken edindikleri huyları hayatlarının sonuna kadar götürürler. Bu yüzden
çocukların eğitimine küçük yaşlardan başlanarak özel bir önem göstermek
gerekir.
bb
