İnsan Yedisinde Neyse Yetmişinde de Odur

     "İnsan yedisinde ne ise yetmişinde de odur" atasözü insanların küçük yaşlarda kazandıkları huyları ve alışkanlıkları ömrünün sonuna kadar götüreceği anlamına gelmektedir.

     Alışkanlıklar ve karakterimize ait özellikleri zaman içerisinde kazanırız. Kazandığımız bu alışkanlık ve huylar zaman içerisinde iyice kalıcı hale gelerek karakterimizin bir parçasını oluşturur. Hayatımızın sonuna kadarda küçük yaşlarda kazandığımız huyları devam ettiririz.

     Bu atasözümüz aslında eğitimin önemini de vurgulamaktadır. İnsanların karakterinin küçük yaşlarda kazanılması onların bu dönemine özel bir önem verilesi gerektiğini gösterir. Hayatın ilk 6-7 senesinde edindiğimiz alışkanlıklar bizim hayatımız boyunca peşimizden gelir. Küçük yaşlarda insanlar hangi yöne yönlendirilirse o yönde işler yapar. Doğru, dürüst, hilesiz eğitilen çocuklar hayatlarının sonuna kadar bu şekilde devam eder. Yalanla, hileyle, ahlaksızlıkla eğitilen çocuklarda hayatlarının sonuna kadar bu şekilde devam eder. Yani insan yedisinde ne ise yetmişinde de o olur.

    Tabi ki insanlar zamanla değişebilir. Bir insan kötü işler yaparken bu huylarından zamanla kurtulabilir. Ya da tam tersi kötü huyları yokken zamanla ortaya çıkabilir. Ama bu gibi örnekler sınırlıdır. Genellikle insanlar küçükken edindikleri huyları hayatlarının sonuna kadar götürürler. Bu yüzden çocukların eğitimine küçük yaşlardan başlanarak özel bir önem göstermek gerekir.