Fedakarlık
İle İlgili Hikaye
Bugün sabah kalktığımda hava çok soğuktu ve kahvaltımı yapıp çayımı yudumlarken televizyonda bir fedakarlık örneği ile ilgili haber vardı. O haberi izlerken benim de fedakarlık ile ilgili yıllar önce bir anım aklıma gelmişti. Hatırladığım kadarı ile yaşadıklarım şunlardı. Yine bir sabah arkadaşlarımla okul yoluna doğru yürüyorduk. Bir yandan kar yağıyor, bir yandan da havada soğuk ve buz gibi rüzgar esiyordu. Okulumuza bu yıl yeni bir öğretmen gelmişti. Adı da Hatice Öğretmendi. Biz Doğu Anadolu’nun ücra bir köşesinde, şirin mi şirin bir köy okulunda okuyan çocuklardık. Yaşadığımız şehir kış mevsimi geldiği zaman çok soğuk olurdu ve henüz okulumuza da doğalgaz falan da gelmemişti. Yani soba ile yanıyordu okulumuzun sınıfları. Sınıfa girmiştik ve Hatice Öğretmen sınıfa bizden önce girmiş ve eli yüzü is içinde kalmıştı.
Kömür izi öğretmenizin yüzü ve kıyafetlerini karartmıştı ama biz bunu kir izi olarak değil çalışma izi olarak görmüştük ve o gün bir öğretmenin nasıl bu kadar fedakar olabileceğini düşünüp duygulanmıştım. O güzelim yüzü is içinde kalmış, o bukle bukle saçları hafif dağılmış ama gözündeki öğretmen duruşu ve sevgisi hiç azalmamıştı. Yüreği kıpır kıpır eden sevgi dolu, fedakar bir öğretmendi bizim Hatice Öğretmenimiz. Öğretmenimiz sobayı yakmış, sınıfları temizlemiş ve hatta kendi evinden güzel kokulu deterjanlar ile sınıfı tertemiz yapmış ve daha sonra dersine başlamıştı .Ders başladığı sırada kapı vuruldu ve geç kalan bir arkadaşımız vardı. Arkadaşımızın adı da Melek’ti. Melek annesine baktığı için her gün okula geç kalıyor, babasını kaybettiği için de evin tüm sorumlulukları ile o ilgileniyordu. Öğretmenimiz onun bu durumunu öğrendiği zaman gözleri dolmuş, Melek’e sarılmış ve bir gün Melek sınıfta yokken onun ailesi ile ilgili neler yapabiliriz diye bir konuşma geçmişti sınıfta.
Her çocuk ailesi ile görüşecek ve Melek'in annesi için bir hizmetli tutulacak ve böylece Melek de derslerinden geri kalmayacaktı. O hizmetlinin parasının yarısını öğretmenimiz karşılayacak, diğer yarısını ise bizim velilerimiz karşılayacaktı. Biz de bu durumu ailelerimize bildirdik ve onlarla da memnuniyetle kabul ettiler. O günden sonra Melek okula geç kalmadı ve derslerindeki başarısı da her geçen gün daha çok arttı. Öğretmenimizin gösterdiği fedakar ve örnek davranışlar günden güne hepimizi daha iyi insan yapıyordu. Bugün ben de bir köy öğretmeniyim ve çocuklarım için elimden elen her türlü özveriyi göstermeye çalışıyorum. Çünkü öğretmenlik fedakarlık demek, kendi zevklerinden yeri geldiği zaman öğrencilerin için vazgeçebilmek demekti.
