Ağaç İle
İlgili Atasözleri ve Anlamları
Ağaç ile ilgili çok sayıda
atasözlerimiz vardır. Bu atasözleri şunlardır:
Ağaçtan düşen dalına sarılır: İnsan bir olaydan zarar gördüğü zaman, bir
tehlike ile karşı karşıya kaldığı zaman en yakınından yardım bekler.
Ağaca yük olan kendi meyvesidir:
İnsanoğluna kendi işi veya yakın çevresinin sorumluluğu yük olmaz.
Ağacın yemişini ye , kabuğunu
soyma: Yararlandığın bir kişiden veya işten şikayet etme veya o kişiye zarar
verme anlamında kullanılan atasözüdür.
Ağaca dayanma kurur, adama dayanma
ölür: Hiçbir şey kalıcı değildir. Onun için kişi önce kendine güvenmeli, kendi
işini kendi halletmeye çalışmalıdır.
Ağaç çiçeklenmeden meyve vermez.
Bir işten yarar sağlanmak isteniyorsa sabırlı olunmalıdır.
Ağaç yeşert meyve getirsin; oğlan
büyüt, ekmek getirsin: Erkek çocuk meyve veren ağaç gibidir, vakti geldiği
zaman evin geçim sıkıntısına destek olur ve evin yükünü azaltır.
Ağaca çıksa pabucu yerde kalmaz:
Elinden iş gelen becerikli kimseler önlemini alarak iş yapar, özenli olur,
geride herhangi bir olumsuzluk yaşanmadan iş tamamlanmış olur.
Ağaç yaş iken eğilir: İnsana
istenilen niteliklerin, tutum ve davranışların kazandırılacağı en dönem çocukluk ve gençlik yıllarıdır. Bu
kritik dönemlere dikkat edilmelidir.
Ağaçtan maşa olmaz: Önemli ve
beceri isteyen işleri beceriksiz kimseler
yapamaz.
Ağaç, meyvesi olunca başını aşağıya salar:
Olgun olmuş, erdemli ve bilge kimseler alçakgönüllü olur.
Ağaca çıkan keçinin dala bakan oğlağı olur:
Küçükler büyüklerin tutum ve davranışlarını örnek alır.
Ağaca balta vurmuşlar “sapı benden”
demiş: İnsana en yakını bile kötülük edebilir.
Ağacı kurt, insanı dert yer: Üzüntü insanın
yaşama sevincini yok eder, kurt ağacı kemire kemire nasıl yok ederse insanı da
üzüntü ve tasa zamanla eritir.
Ağaç kökünden yıkılır: Bir düzen ayrıntıların değişmesi ile değil temelin bozulması ile yıkılır.
Ağaç ne kadar uzasa da göğe ermez: İnsan ne
kadar çabalarsa çabalasın belirli bir yere kadar yükselebilir.
