Çevresindeki Varlıklara ve Gerçeklere Dikkat Eden, Onları Merak Eden, Araştıran ve En Önemlisi De Soru Sormaktan Korkmayan Çocuklar, Önüne Çıkan Her Engelin Kolayca Üstesinden Gelirler

 

Çevresindeki Varlıklara ve Gerçeklere Dikkat Eden, Onları Merak Eden, Araştıran ve  En Önemlisi De Soru Sormaktan Korkmayan Çocuklar, Önüne Çıkan Her  Engelin Kolayca Üstesinden Gelirler

Sabah erkenden kalktım ve arkadaşlarımla okula doğru gittik. Okula vardığımızda okulun bahçesinde kediler aç bir şekilde yemek arıyorlardı. Hava çok sıcak olduğu için susamışlar, acıkmışlar masumca bize doğru yanaşmaya başlamışlardı. Onlara verecek ne suyumuz ne de yiyeceğimiz vardı.  Ben bunları düşünürken okul zili çaldı ve hemen sınıfa gittim. Derse hiç odaklanamıyordum. Aklı okul bahçesindeki sokak kedilerinde kalmıştı. Onlar için bir şeyler yapmalıydım. Bir çare olmalıydı. Kediler için  su ve yemek kabı yapmalıydım ama bu kap güzel ve özel bir kap olmalıydı. Okul çıkışı eve vardım ve hemen evimizin bodrum katına indim. Orada bir sürü tahta vardı. 

Dedem de tahtadan çok güzel şeyler yapardı. Hemen dedemlere gittim ve kedilerin durumunu anlattım. Onlar için ne yapabiliriz diye dedeme sordum. O da bodrumdaki tahtalardan onlara su kabı, yemek kabı yapabiliriz dedi ve ertesi gün dedemle çalışmalara başladık. Kedilere kocaman bir su kabı ve kocaman bir yemek kabı yapıldı. Üstelik bu kap her zaman okulun bahçesinde duracak ara sıra o kabı yıkamak için eve getirecektim. Dedemle yemek kabını ve su kabını yaptık. Harika  görünüyordu. Ertesi gün okula götürdüm kapları. İçine su koydum, yemek koydum. Her gün sularını ve yemeklerini verdim. Kediler artık daha sağlıklı görünüyor ve beni gördükleri zaman başlarını okşamam için bana yakınlaşıyorlardı.  

Bu sevimli yaratıklar için bir şeyler yapmak beni çok mutlu etmişti. Yaşasın dede ve torun iş birliği dedim.  Kediler için çalışmak, onların gereksinimlerini karşılamak, aklımdaki sorulara cevap bulmak ve bir işe yaramak harika bir duyguydu.