Sivas’ta Yoksul Çocuklar

 

Sivas’ta Yoksul Çocuklar

Yavuz Bülent Bâkiler, Türk şair ve yazardır. Gazetecilik, yöneticilik ve avukatlık da yapmıştır. Yazdığı şiirler ile gönüllerimizde yer almıştır. Özellikle de Sivas'ta Yoksul Çocuklar adlı şiiri onun çocuklara verdiği değeri anlatır. Çünkü çocuklar  sevilmeye, korunmaya muhtaç olan değerli canlardır. Çocuklar bir  yanlış yapıyorsa, çocuklar zor şartlarda çalışıyorsa burada biz büyüklerin suçu vardır, çocukların değil. Yani tüm su. ve günah büyüklerindir. Şairin şiiri aşağıdaki gibidir.

 

Sivas’ta Yoksul Çocuklar

Sivas'ta Ulu Camii avlusunda çocuklar
Yalvaran gözlerle etrafa baka baka
Açıyorlar küçük esmer avuçlarını:
Emmilerim sadaka! Emmilerim sadaka!

 

Hükümet konağının yanında biri
Bir kemik kalmış bir deri...
'Boya cila yimbeş, boya cila yimbeş' diye ağlıyor
Ve daha fırça bile tutamıyor elleri.

 

Garipler Pazarı'nda körpe çocuklar
Yorgunluktan güzelim yüzleri al al...
Öldüren bir çığlık dudaklarında:
-Boş hamal!boş hamal!boş hamal!

 

Nane satan su satan yetim çocuklar
Şarkı söyleyemediler güneşe aya...
Biliyorum ne masal dinlemeye doydular
Ne oyun  oynamaya...

 

Bezirci'de, Yüceyurt'ta  Altıntabak'ta...
Çocuklar var incecik yüzleri nurdan
Ama toz toprak içinde elleri ayakları
Oyuncakları çamurdan...

 

Ve günahkar çocuklar, suçlu çocuklar
Mahkeme salonunda bakarım dizi dizi
Bu suç bizim suçumuz, bu günah bizim
Affedin bizi.