Ablaya Mektup Örneği

 

Ablaya Mektup Örneği

Evimizin en fedakarı, bizleri çok seven ve bizlere çok değer veren, yeri geldiği zaman derslerimize çalışalım  diye bizi uyaran ve bizim iyiliğimizi isteyen canım ablam!

Nasılsın,  Hacer Ablacığım. Senin tayinin İzmir’e çıktıktan sonra evde büyük bir  boşluk ve sessizlik oldu. Çünkü sen varken evde hayat vardı, neşe vardı ama sen gidince ben ve kardeşim çok üzüldük. Çünkü sen varken biz daha mutlu oluyorduk. Artık bir hemşire oldun ve orada sağlık sorunları yaşayan insanlara yardım edeceksin. Mesleğin çok zor ve çok kutsal bir meslek. Bizi ablamız olduğun seninle gurur duyuyoruz.

Ablacığım alıştın mı İzmir’e? Nasıl oranın havası. Kayseri gibi soğuk değildir gerçi. Buralar çok soğudu. Oralarda soğumaya başlamıştır ama burası kadar olamaz. Ne de olsa orada deniz var. İnşallah bir gün biz de denizi görürüz ve çok mutlu oluruz. Canım ablacığım sen gittikten sonra annem ve babam da çok duygulandı. Senin yokluğun hepimizi derinden sarstı ama ne yaparsın ki görevin gereği gitmeye mecburdun. Artık uzun yılla orada çalışacaksın. Belki biz de oraya gelir ve yerleşiriz. Belki ben İzmir'in Fen Lisesini kazanırım ve sana yakın olurum. Yeni yerine alıştın mı, iş arkadaşların nasıl, sana nasıl davranıyorlar. 

İnşallah iyi davranıyorlardır. Biz de burada okumaya devam ediyoruz. Babam her gün işe giderken bizi okula bırakıp iş çıkışı da bizi okuldan alıyor. Annem de canım annem bizim için güzel yemeklerinden yapmaya devam ediyor, ev işleri hiç bitmiyor ama o hiç şikayet etmiyor. Sen gidince tüm işler onun üzerine kaldı ama arada biz de ona yardımcı oluyoruz. Ablacığım inşallah izin aldığın gün memleketimize gelirsin. Seni çok özledik. Sevgiler, selamlar...

Kardeşin Özlem…