Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar Kitabında Geçen Özlü Sözler

 Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar Kitabında Geçen Özlü Sözler

 Kitapta geçen özlü sözler şunlardır:

 “Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna”

“ Beni ya şımartın, ya da kapı dışarı edin!' diye bağırırdı. ‘Yarı içtenliğe dayanmam zor benim. ”

“Normal bir insan olmaya zorladılar, bana boş yere vakit kaybettirdiler. Olmayınca da, anormal dediler."

"Korkuyoruz. Düşünmekten ve sevmekten korkuyoruz. İnsan olmaktan korkuyoruz.”

 

“Gerçekle düş birbirine karışıyor; yalanın nerede bittiğini anlayamıyoruz. Tutunacak bir dalımız kalmıyor. Tutunamıyoruz.”

“Onları öfkeme layık bulmuyorum. Öfkem bana ait bir şey. Yakın hissetmediğim birine nasıl gösteririm onu.”

“Kendilerine açılan saf bir kalbi zaaflarından istifade edilecek, istismar edilecek bir akılsız sayarlar.”

“Bir anlam aramamalı. Anlam kadar insanın hayatını zehir eden bir kavram yoktur.”

“Kimsenin yaşantısını beğenmedim: kendime uygun bir yaşantı da bulamadım.”

“Kötü hatıralar insanın aklından kelime olarak çıksalar bile görüntü olarak kalırlar.”

" En kötüsü, hayır demeyi öğrenemedim. Yemeğe kal, dediler: kaldım. Oysa, kalınmaz. Onlar biraz ısrar ederler; sen biraz nazlanırsın. Sonunda kalkıp gidilir. Her söyleneni ciddiye almak yok mu, Şu sözünün eri olmak yok mu; bitirdi, yıktı beni. "

“İlk yalanı söyledikten sonra bir daha konuşmamalı insan.”

 

“Bana kalırsa bir "kitapları koruma derneği" kurmalı ve kitaplara kötü muamele edilmesini önlemeli.”

“Bana yaşamasını öğretmediler. Daha doğrusu, bana her şeyin öğrenilerek yaşanacağını öğrettiler. Yaşanırken öğrenileceğini öğretmediler.”

“Kitapçıların ve çiçekçilerin bazı özellikleri olmalıdır Olric. Gelişigüzel insanlar bu mesleklerin içine girmemeli. Kitaplar ve çiçekler özel bir itina isteyen varlıklardır.”

“Çıkarını düşünen insan, fakir de olsa, aynı derecede kötüdür. Belki biraz sevgi iyi yapar onu.”