Bazen olur ki konuştuklarımıza çok fazla
dikkat göstermeyiz. Yani o anki coşkunlukla sonradan pişmanlık duyabileceğimiz
sözler dökülüverir dudaklarımızdan. "Asla yapmam, kimse benden bunu
duyamaz vb." kat'i ifadeler kullanırız.
"Büyük lokma ye, büyük söz
söyleme" atasözü insanların başaramayacağı ya da söylediklerine sadık
kalamayacakları durumlar için kesin sözler kullanmaması gerektiği anlamındadır.
Bir insan ben asla şu işi yapmam, beni asla şunun yanında göremezsiniz dedikten
sonra gün olur o asla dediği işi yapmak durumunda kalırsa insanların karşısında
küçük düşer. İnandırıcılığını ve saygınlığını yitirir. Bu sebeple mümkün
mertebe sözlerimize dikkat etmeli ve tutup tutamayacağımıza iyice düşündükten
sonra karar vermeliyiz.
"Söz ağızdan çıkana kadar senin
esirin, ağızdan çıktıktan sonra da sen onun esirisin" diye bir söz vardır.
Evet kızgınlık ya da aşırı sevinç veya heyecan duyduğumuz anlar olur. Böylesi zamanlarda
aklımızdan geçenleri iyice düşünüp tartmadan söylersek artık o sözler bizi
bağlayıcı hale gelir. Daha sonra söylediğimiz söze aykırı davranışlarda
bulunduğumuzda bu durum insanların karşısında bizi mahcup bırakır.
İnsan her zaman düşünüp tartmalı,
söyleyeceklerinin önünü sonunu düşünmelidir. Keskin ifadelerle konuşup daha
sonra söylediği sözlerin tersini yaparsa insanların gözünden düşer. Bunun en
güzel örneği siyasilerin geçmişidir. Bazı siyasilerin seneler önce asla beni şu
şekilde konuşurken göremezsiniz vb. sözler söylerken bugün asla dediği işleri
yaptığına şahit olabiliriz.
bb
