Dostluk İle İlgili Hikaye Yazınız.
Ahmey Bey zor günler geçiriyordu .
Koca fabrikanın sahibi Ahmet Bey dostum
diye bildiği Can Bey tarafından
dolandırılmış ve Can Bey , Ahmet Bey’in
mallarını ele geçirmişti . Artık Ahmet
Bey’in bir işi kalmamıştı . Çocuklarıma,
eşime bu durumu nasıl açıklayacağım diye yolda giderken kara kara düşünüyordu . Bu adam nasıl bir
dosttu . Oysa Ahmet Bey ona güvenmişti , onun her anında yanında olmuştu fakat
ummadığı taş baş yarmıştı . Yazıklar olsun sana Can dedi içinden .
İşten atılmanın verdiği hayal
kırıklığı, ihanetin verdiği hayal kırıklığı onu yorgun düşürmüştü . Yolda yürürken bir anda yere yığıldı . Onu gören insanlar hemen Ahmet Bey’e yardım etmek
için seferber oldular . Oradan
geçen bir araba burada neler oluyor
diyerek oraya doğru gitti . Arabadan
inen siyah takımlı, siyah gözlüklü,
ayakkabısı son derece kaliteli olan ,
pala bıyıklı bir adam arabanın içindeki oğluna seslenerek Mete
buraya gel oğlum bu Ahmet Bey dedi. Oğlu arabadan indi ve evet baba bu Ahmet Amca dedi . Ahmet Bey
Mete’ye yıllar önce okurken burs bağlamış ve Mete de iş adamı olmuştu . Hemen
Ahmet Bey’i hastaneye götürdüler . Ahmet Bey
gözlerini açtığında Mete ona sarıldı ve ağladı, bu halin ne Ahmet Amca
dedi. Ahmet Bey olanların hepsini onlara
anlattı . Mete hemen benim iş yerimde sen hangi pozisyonda çalışmak istersen
çalış Ahmet Amca dedi . Ahmet Bey çalışarak tekrar eski konumuna kavuştu . Daha sonra Mete, Mete’nin babası Ahmet Bey ile dost oldu ve birbirlerinin her anında yanında oldular
. Aradan yıllar geçti . Ahmet Bey’i
işten atan Can Bey de iflas etmişti . Ahmet Bey bunu gazeteden okudu ve Can
Bey’in yanına gitti . Ona iş verdi, aş
verdi ve onu işe aldı . Can Bey çok utanmıştı .
Ona yaptığı onca yanlışa ramen
Ahmet Bey ona aynı yanlışı yapmamıştı.
Çünkü Ahmet Bey onun gibi olamazdı. O
gerçek bir dosttu. Çünkü an Bey geçmişinde
yaşadığı güzel anlar olmuştu ve o kadar yaşanmış güzel günlerin ,
dostlukların hatırına ona aynı davranmadı. Çünkü gerçek dostluk buydu.
