Harman yakarım diyen orağa yetişmemiş: Başkalarına kötülük yapmayı aklına koyan kimse
kötülüğü yapmaya fırsat bulamadan cezasını görür.
Düzlükte kurt ulusa evde itin bağrı
sızlar: Geçmişte kötü olaylar yaşayanlar o olayı en ilgisiz zamanda ve en
ilgisiz şeylerle hatırlarlar.
Deve ağır gider ama yol alır: Ağır
ağır ve temkinli adımlarla yoluna devam etmek kişiyi başarıya ulaştırır.
Dertsiz başta akıl olmaz: Büyük bir
üzüntü ve sıkıntı içinde bulunan kişinin yaptığı işlerde ve sözlerinde
mantıksızlık aranmaz. Çamur at, izi kalsın: Birine iftira atılır veya kişi
haksızı yere suçlanırsa bu doğru olmasa bile o kişinin adı çıkar, lekelenmiş
olur.
Kürk ile börk ile adam olunmaz:
Giyim kuşam, değeri olmayan bir kişiye değer kazandırmaz.
Laf torbaya girmez: Bir söz ağızdan
çıktığında artık gizli kalmaz, herke sonu duyar.
Lafını bilmeyen hödükler, sönmüş ateşi
körükler: Sözün nereye varacağını bilmeyen kimseler çevresindekilerin kapanmak
üzere olan acılarını tazeleyebilirler.
Rahvan at kendini yorar: Bir işi
işgüzarlık ederek veya gereksiz yere üstünde durarak uzatanın zararı kendisine
olur.
Söyleyenden Dinleyen Arif Gerek:
Kimi konuşmacılar üstü kapalı, sanatlı ve derin anlamlı konuşurlar.
Söylenenlerin anlaşılması dinleyenin bilgi ve anlayış yeteneğine bağlı kalır.
Yalnızca konunun farkında olan kişi ne anlama geldiğini en iyi biçimde anlatır.
Sorma kişinin aslını izzetinden
bellidir: Bir kimsenin niteliğini öğrenmek için onun aslını araştırmaya gerek
yoktur. Tavırlarından, konuşmasından ve giyiminden nasıl bir insan olduğu
anlaşılır.
