Aslan İle
Fare Metninden Nasıl Bir Ders Çıkarmalıyız?
Aslan ile fare hikayesinden şöyle bir ders çıkarmamalıyız: Kimseyi hafife alıp kimseye tepeden bakmamalıyız. Yani kibirli bir insan olmalıyız. Dünyaya gelen her canlının mutlaka bir yaratılış amacı ve faydası vardır. Bundan dolayı minik bire fare kocaman aslana yardım etmiş, fare de zor duruma düştüğünde aslan ona yardım etmiş ve onun bu yardımını asla unutmamıştır. İyilik iki baştan olur. Yani iyilik eden iyilik bulur. Bunun için kimseyi hor görmemeliyiz.
Herkesin değerli olduğunu ve herkesin
bir alanda başarılı olduğunu bilmeliyiz ve kendimizi diğer kimselerden üstün
görmemeliyiz. Zaman insanı insana muhtaç kılar. Onun için insan insan iyi
gelmeli, insan kendisinin her şeyi başarabileceğini düşünmemeli ve aciz
olduğunu aklında bulundurmalıdır.
Aslan İle Fare
Herkese saygı göstermeli elden
geldikçe.
Umulmadık kimselerden fayda görür insan.
İste bu, gerçeği anlatan bir hikâye,
Daha nice bin hikâye arasından,
Pençesi dibinde bir aslanın,
Dalgınlıkla bir fare çıkıverdi.
Bu fırsatı kullanmadı sultanı ormanın,
Fareye dokunmayıp bir büyüklük gösterdi.
Bu iyiliği boşa gitti sanmayın;
Kimin aklına gelir ki bir an,
Fareye işi düşer aslanın?
Ama o da bir gün dışarı çıktı ormandan;
Gitti tutuldu bir ağa.
Ne çırpınma, ne kükreme... Kâr etmez tuzağa.
Bay fare koştu; dişiyle aslanın ağını,
Öyle bir kemirdi ki ağ söküldü nihayet.
Sabırla zamanın yaptığını;
Ne kuvvet yapabilir, ne şiddet.
Jean de La Fontaine
(Çeviri: 0. Veli Kanık)
