"Çürük tahta çivi tutmaz"
atasözünü hem görünen anlamıyla hem de mecaz anlamıyla düşünmek mümkündür. Yani
özelliklerini kaybetmiş, eskimiş, yıpranmış bir şeyi ne kadar uğraşsak da eski
haline getirmemiz mümkün değildir. Bir de mecaz anlamı vardır ki o da
kişiliğini karakterini yitirmiş insanlara güvenerek hiç bir işe girmemek
gerekir. Çünkü bu tür insanlar sizi yarı yolda bırakabilir.
İnsanların bir kısmı karakter olarak
güvenilmez, sözüne inanılmaz olur. Bu gibi insanlara hak ettiği değerin
fazlasını vermemek gerekir. Eğer iyi niyetimizle, bile bile bu tip insanlara
güvenir ve şans verirsek sonunda pişman oluruz. İnsanları soyuna sopuna göre
kesin iyidir kesin köküdür diye sınıflandırmak doğru değildir.
Herkesin kendine
özgü bir karakteri vardır. İnsanları buna göre değerlendirmek gerekir. Huyu suyu
bozuk insanlardan uzak durulması ve onlara önemli işlerin teslim edilmemesi en
doğru olanıdır. Çünkü bu tip insanlarda görev bilinci, hizmet aşkı vb.
değerleri aramak boş bir hulyadır.
Nasıl ki iyice eskimiş, tahrip olmuş bir
eşyadan iş yapmasını beklemek faydasızsa onurunu, gururunu, şahsiyetini
kaybetmiş insanlardan da fayda beklemek boştur. Bu insanlara güvenmek ve bir
şeyleri emanet etmek sonunda tamir edilemeyen hasarlara yol açar. Hele böylesi
çürük insanlara vatan, millet gibi kutsal değerleri emanet etmek en büyük
gaflet ve hıyanet olur.
