Kantinden Çok İstediğiniz Bir Kalemi Almak İçin Sıraya Giriyorsunuz.

 Kantinden Çok İstediğiniz Bir Kalemi Almak İçin Sıraya Giriyorsunuz. O Sırada Bir Sınıf Arkadaşınız Yanınıza Gelerek Karnının  Çok Acıktığını Söylüyor? Bu Durum Karşısında Nasıl Davranırsınız?

Her çocuğun o anki istek ve ihtiyaçları farklıdır. Kantinden çok istediğim bir kalemi almak için sıraya girdiğimde bir sınıf arkadaşım karnının çok acıktığını söylediğinde tabi ki de öncelikli sırayı ona veririm. Çünkü benim karnım aç değildir. 

İnsanların en önemli ihtiyaç temel ihtiyaçlarını giderebilmektir. Beslenmek de bunlardan biridir. Bundan dolayı önce sıramı arkadaşıma veririm o kantinciden yemeğini aldıktan sonra, ben de kalemimi alırım. Kalemin acelesi yoktur. Kalem sonra da alınır ama  insanın aç olmasının acelesi vardır. Çünkü arkadaşım karnını bir an önce doyursun ki güçsüz düşüp hasta olmasın. Onun için önce karnını doyurmak gerekir. Bu şekilde kibar davranırdım ve bencil bir davranışta bulunmazdım. Bunu yaptığım zaman hem çok mutlu olurdum hem de kendime olan saygımı koruduğum için kendimi daha çok severdim. 

Bencil olmamak gerekir. Karnı aç olan insanın yerine kendimizi koyarak empati kurmalıyız. Bunu kurduğumuz zaman hem daha insan oluruz hem de diğer insanlarla ilişkilerimiz daha sağlıklı olur ve sevilen bir insan oluruz.