"Çizgili Pijamalı Çocuk" Kitabında Geçen Anlamlı Sözler

 Çizgili Pijamalı Çocuk Kitabında Geçen Anlamlı Sözler

İki çocuğun birbiri ile iletişimini ele alan biri esir olan diğeri ise esir olmayan çocuğun çocukça konuşmaları ve insanlığa verdikleri anlamlı sözler, karşılıklı diyaloglardan oluşan harika bir kitaptır. Bu kitapta çocukların ne kadar masum olduğunu ve dünyayı çocuklar yönetse dünyanın nasıl güzel bir yer olacağını kanıtlayan kitaptır bana göre. Çocuklar her zaman  masum oldukları için onlar asla kötü olmazlar. İnsan çocukluğundaki gibi kalsa ne savaş olur, ne açlık, ne de diğer problemler. 

Çizgili Pijamalı Çocuk kitabında geçen anlamlı ve düşündürücü sözler şunlardır:

“Eğer bana sorarsan hepimiz aynı gemideyiz ve gemi su alıyor.”

“Burası evim değil ve asla olmayacak!” dedi. İki nefes arasında söylenerek odasına girdiğinde, giysilerinin yatağın üzerine dağılmış, oyuncak ve kitap kutularının daha açılmamış olduğunu gördü. Maria’nın, onun önceliklerinin farkında olmadığı belliydi.”

''Keşfetmekte önemli olan keşfettiğin şeyin bulmaya değer olup olmadığı. Bazı şeyler orada kendi hallerinde duruyor ve keşfedilmeyi bekliyor , Amerika gibi. Bazı şeyleri de keşfetmemek daha iyi, bir dolabın arkasındaki ölü fare gibi.''

“Her kötü şeyin iyi bir yanını bulmalıyız ."

‘Bir ev; bir sokak, bir şehir ya da tuğla ve harç gibi yapay şeyler değildir. Ev, insanın ailesinin olduğu yerdir…’

"Ama sanırım nereye gidersem gideyim birilerini özlerim."

"Acıyor mu?" "Artık hissetmiyorum," dedi Shmuel. “Acıyormuş gibi görünüyor." "Artık hiçbir şey hissetmiyorum," dedi Shmuel.

"Düşünme lüksüne sahip değiliz, bazı insanlar bizim adımıza bütün kararları veriyor."

“Sanki bir daha asla neşeli olmayacakmış gibi görünen insanlar var.”

“Ruhunu; küçük bedeninde artık yaşamamaya, oradan kaçıp yelken açmaya, gökyüzüne yükselip çok uzaklara ulaşana kadar bulutlara uçmaya ikna etmek ister gibi, yere bakıyordu Shmuel.”

“Yemeğe ihtiyaç duymanın ne demek olduğunu bilemezsin. Hiç aç kalmadın, değil mi?”

“Hangi insanların çizgili pijama, hangilerinin üniforma giyeceğine kim karar vermişti?”

“Pek çok insan, anne babasından tamamen farklı şekilde büyür." "Herkes böyle düşünmek ister," dedi kendinden gayet emin, başını iki yana sallayarak. "Ama bunun gerisinde hepimiz silik taklitlerden ibaretiz."

“Onu en çok öfkelendiren şey, bilmediği bir şey olduğunda yetişkinlerin ona gülmeleriydi ;özellikle de soru sorarak cevapları bulmaya çalışırken.”

“Baktığı her yerde iki tip insan görüyordu: Mutlu, gülen, bağıran üniformalı askerler ve çizgili pijamaları içinde mutsuz, ağlayan, bir çoğu sanki uyuyormuş gibi boşluğa bakan insanlar...”

"Bazen hayatta seçme şansımızın olmadığı şeyler yapmamız gerekir."

“Tel örgü bizim oraya geçmemizi engellemek için değil, onların bu tarafa geçmelerini engellemek için...”

“Dünya için önemli olan şeylerle ilgili kitaplar, elbette önemli,”

“Olduğundan fazla acı verdiğini düşünerek daha da kötüleşmesine neden olma."

“Savaştan bahsetmek güzel bir şey değil. Korkarım yakında bunu çok konuşacağız.”

“Nokta benek oldu, benek damla oldu, damla şekil oldu, şekil çocuk oldu…”

"Yetti artık," dedi Shmuel'e "Burada üşütüp hasta olacağım. Eve gitmem gerekiyor" Ama tam bunu söylediğinde ayakları onu merdivenlere getirdi ve yağmurun kesildiğini gördü. Şaşırtıcı derecede sıcak, uzun bir odaya yığılıyorlardı ve oda iyi şekilde inşa edilmiş olmalıydı, çünkü içeriye yağmur sızmıyordu Aslında tamamen hava geçirmez gibiydi.”

“Doğru kostümü giyersen; kendini, rolünü yaptığın kişi gibi hissedersin..”

“Eski hayatı artık çok uzak bir anıydı.”

“Askerler genelde insanların iyileşmesinden hoşlanmazlar...” dedi Shmuel son lokmayı yutarken. “Genelde tam tersi olur...”

“Bir adamın geceleri gökyüzüne bakması onu astronom yapmaz.”

“Sonra bir gün her şey değişmeye başladı."

“Gözlerinde yaşların biriktiğini hissedebiliyordu, ama akmasına İzin vermemeye kararlıydı.”

“Kitaplar önemli değil mi?" diye sordu Bruno. "Dünya için önemli olan şeylerle ilgili kitaplar, elbette önemli," diye açıkladı Bay Liszt. "Hikaye kitapları değil. Hiç olmamış şeyleri anlatan kitaplar değil."

"Merak ediyorum, seninle ilgili nerede hata yaptım Ralf demişti." Acaba sana küçükken yaptırdığım gösteriler mi, ipin ucundaki bir kukla gibi giyinmeye itti seni?"