İnsan yaşamı ancak diğer canlılar bu dünyada var olduğu zaman anlam kazanır. İnsan sosyal bir canlı olduğu için başkaları ile konuşmak, dertleşmek ister. Duygu ve düşüncelerini ifade etmek ister, anlamak ister, anlaşılmak ister. Ait olmak, barınmak, korunmak ister. Sevgi ister, saygı ister. İnsanlar bir düzen içinde mutlu bir şekilde hayatına devam edebilmek için, kaos ortamı olmaması için, birlik ve beraberliğin insani duyguları artırdığı için ve insani daha çok insan yapmaya yönlendirdiği için birlik, beraberlik ve dayanışma içinde yaşamak zorundadırlar.
Dayanışma içinde yaşanılmadığı zaman, herkesin birbirinin hakkını gasp ettiği zaman, çalışanın hakkını almadığı, çalışmayanın ise çalışanın sırtından geçindiği zaman burada güzel bir tablo ortaya çıkmaz. Güçlü olan güçsüzü ezer, hak eden hak ettiğini alamaz ve toplum parçalanır. Böyle olduğu zaman mutsuz bir toplum olur ve kimse çalışmak istemez ve herkes tembel olur. İnsan birlik içinde olmak için, birlikte gülmek, birlikte ağlamak için, birlikte doymak, birlikte eğlenmek için dayanışma içinde hareket etmek zorundadır. Yoksa toplum düzeni bozulur ve toplum diye bir şey kalmaz. Parçalanmış bir kitle ortaya çıkar ve herkes kendi kafasına göre istediğini yapar. Bu da insanları birbirinden uzaklaştırır ve insanlar birbirini sevmemeye başlar.
Birliğimiz
gücümüz olduğu için, birliğimiz ortak duygularımız olduğu için bu şekilde yaşamaya
devam etmeliyiz. Renk, dil, din farklılıkları insanları birbirinden
ayırmamalıdır. İnsanların inançlarına hoşgörü ile bakabilmemiz gerekir.
Dünyadaki diğer ülkelerin de birbirlerine hoşgörü ile bakabilmeleri yeryüzünde huzurun daim
olması için birlik ve dirlik içinde olmak zorundayız.
0 comments:
Yorum Gönder
YORUMLARINIZI YORUMLAMA BİÇİMİNİ "ANONİM" SEÇEREK İSİM, MAİL ADRESİ VB. YAZMAK İLE UĞRAŞMADAN KOLAYCA YAYINLAYABİLİRSİNİZ. KÜÇÜK BİR TEŞEKKÜRÜN BİLE BİZİM İÇİN ÇOK ÖNEMLİ VE DEĞERLİ OLDUĞUNU UNUTMAYIN...