Göz
Görmeyince Gönül Katlanır Atasözü İle İlgili Konuşma
İnsanlar sevdikleri yakınlarındayken
bir sevinci veya üzüntüsü olduğunda ona
destek olmak ve hep yanında olmak ister. Oysaki sevdikleri uzakta olan
kimseler, onları ne kadar özleseler bile her an göremeyeceklerini bilirler.
İçlerinde onları sık sık görebileceklerine dair bir umutları olmadığı için
yokluklarına da alışırlar.
Sevgili öğretmenim,
Sevdiklerimiz yakınımızdayken onlardan
hiç ayrılamam, onlar benim her şeyim gibi düşünebiliriz. Hayat koşulları ise
bazen bu durumu tersine çevirebilir ve yakınlarımız uzak şehir ya da ülkelere
gidebilirler. Buradan giderse hiç
dayanamam, çok mutsuz olurum, acı çekerim dediğimiz sevdiklerimizin gitmesine hemen
olmasa da zaman içinde alışmaya başlarız ve bu zor duruma katlanabiliriz. Yani göz
görmeyince gönül eninde sonunda alışır ve hayatımız yine eskisi gibi devam
eder. Çünkü eskisi gibi devam etmek zorundadır da.
Çünkü hayat birbirlerine bağımlı
olarak yaşanmaz. Eninde sonunda kişi yine kendine muhtaçtır onun için kendine
iyi bakması gerekir ve ayakta dimdik durabilmesi, sabırlı olması gerekir.
Sevdiklerimizin canı sağ olsun, mutlu olsunlar diye düşünmeye başlarız artık. Bu
konu hakkında anlatacaklarım bunlardır. Dinlediğiniz için teşekkür ediyorum.
