Ben Kirke Kitabında Geçen Alıntılar

 

Ben Kirke Kitabında Geçen Alıntılar

Kitabın ana kurgusu, Güneş Tanrısı Helios'un kızı olan ölümsüz Kirke'nin, çirkin sesli ve hiçbir yeteneği olmaması sebebiyle ailede dışlanması, hor görülmesi, ötekileştirilmesine bağlanmaktadır. Hikâye, istenmeyen evladın kendini değersiz hissedişi ve bir ölümlüyle sevgiyi buluşu üzerine inşaa edilmektedir. Kirke’nin her zorluğa rağmen hayata karşı umudunu kaybetmeyişini, canla başla çocuğuna bakıp kendi hayatını yaşamasını anlatır.

 

Kitapta geçen alıntılar şunlardır:

"Gençken, dünyadaki bütün duyguları ilk hissedenin biz olduğumuzu zannediyoruz."

"Söylesene," dedi, "sence sefil haldeki biri mi, yoksa mutlu biri mi daha iyi adaklar adar?" "Mutlu biri elbette. " "Yanlış," dedi.  Mutlu biri kendi hayatıyla meşguldür.  Kimseye minnet borcu olmadığını düşünür.  Ama onu soğuktan titret, karısını öldür, çocuğunu sakat bırak, o zaman dualarını duyarsın. Sana kar beyazı bir süt danası alabilmek için ailesini bir ay aç bırakır. Parası yeterse yüz tane alır."
“En muhtaç durumdakilerin en nefret ettiği şey minnettarlıktır, sırf kendilerini yeniden iyi hissetmek için İlk fırsatta saldırırlar.”

“Kalplerimizde gerçekten ne olduğu bilinseydi, kaçımız affedilirdi?”

“Cüretkar hareketlerle utanmazlık aynı şey değildir.”

''Hayatım çamurdan ve derinlikten oluşuyordu ama ben o karanlık suların bir parçası değildim. O suların içindeki bir varlıktım.''

"Bir engerek yılanına avucunuzdan yemek yemeyi öğretebilirsiniz ama ısırma arzusunu içinden söküp alamazsınız.”

“En iyi demir bile fazla dövülürse pürtüklenir.”

“Kendimi yaşarken ölüme mahkûm etmeyeceğim.”

“Çocuklar, biri diğerinin yerine geçebilecek tahıl çuvalları değildir.”

"Ama belki de hiçbir anne baba evladını gerçekten göremez. Baktığımızda sadece kendi hatalarımızın bir yansımasını görüyoruz."

“Ama yalnız bir yaşamda, başka ruhun sizinkine damladığı ender anlar vardır, yıldızların senede bir defa yeryüzüne sürünüp geçmesi gibi. Daidalos da benim için öyle bir takımyıldızdı.”

"İstediklerini alır, karşılığında da sana sadece zaten sana ait olan prangaları verirler. Ezildiğini bin kere gördüm, ben de seni ezdim. Ve her defasında şimdi tamam, artık yetti, ağlaya ağlaya taş olacak, gaklayan bir kuş olacak, bizden ayrılacak ve oh diyeceğiz diye düşündüm. Ama sen her seferinde ertesi gün geri geldin."